راهنمای ابتدایی برای انباشت فوکوس

انباشت فوکوس (فوکوس استکینگ) روشی برای عکاسی است که در آن چندین عکس در فواصل فوکوس با کمی تفاوت می‌گیرید ("براکت") و سپس آنها را در یک تصویر ترکیب یا "انباشت" می‌ کنید تا بیشتر یک سوژه یا صحنه در فوکوس باشد. می توانید تصاویر خود را با استفاده از نرم افزار ویرایش یا با استفاده از ابزارهای انباشت فوکوس درون دوربین ترکیب کنید.

هنگامی که بصورت خیلی نزدیک به سوژه خود عکاسی می کنید، معمولاً از دیافراگم باز (عدد f کم) استفاده می کنید تا حداکثر نور ممکن را وارد حسگر دوربین خود کنید. با این حال، این کار به شما عمق میدان بسیار باریکی می دهد، که این به این معناست که بخش بیشتر سوژه یا صحنه خارج از فوکوس قرار می گیرد. انباشت فوکوس می‌تواند دنیایی از زیبایی پنهان و جزئیات پیچیده را در عکاسی ماکرو باز کند. اما در مورد مناظر، زمانی که می‌خواهید یک صحنه را از روبرو به پشت واضح کنید، این یک کار ایده‌آل است.

ویژگی‌های پیشرفته در دوربین‌های بدون آینه EOS R System Canon می‌تواند به شما کمک کند بدون هیچ گونه ویرایشی به همان نتیجه برسید. با استفاده از ویژگی‌های داخلی براکت و انباشتن فوکوس Canon EOS R7 و EOS R10، می‌توانید با کمترین تلاش، نماهای نزدیک مسحور کننده‌ای داشته باشید.

انتخاب بهترین کیت ماکرو برای انباشت فوکوس مهم است، اما برای استفاده از این شیوه به روش‌های عملی نیز نیاز دارید. در این نوشتار، چند نکته در مورد نحوه عکاسی ماکرو برای شما آماده کرده ایم.

فوکوس براکتینگ

صرف نظر از روشی که برای چیدن تصاویر خود استفاده می کنید، اولین مرحله در این فرآیند گرفتن یک سری عکس در تنظیمات فوکوس های مختلف است تا عمق میدان کامل در سوژه ای را که در حال عکاسی هستید ثبت کنید. به این حالت فوکوس براکتینگ می‌گویند و تقریباً همه دوربین های Canon EOS R System دارای این ویژگی هستند و این فرآیند را بصورت خودکار انجام می دهند و مجموعه‌ای از تصویرها که با فاصله فوکوس های افزایش یافته از تصویری به تصویر دیگر که می توان آن‌ها را ترکیب کرد.

"مت دوگ: ویژگی براکتینگ از نزدیک‌ ترین نقطه فوکوس روی سوژه شما را در بر می گیرد. «به طور خودکار فاصله کانونی لنز را تغییر می‌دهد، با هر افزایشی که در منو انتخاب کرده‌اید، عکس می‌گیرید و به طور موثر صحنه را کوچک می‌کنید."

مطمئن شوید که لنز شما روی حالت فوکوس خودکار (AF) تنظیم شده است - برای لنزهایی که سوئیچ AF/MF ندارند، حالت AF را در منوی دوربین تنظیم کنید. استفاده از یک لنز با زاویه باز به این معنا است که می توانید به تصویر نهایی برش دهید و مطمئن شوید که کل سوژه در کادر باقی می ماند.

هنگامی که آماده هستید، به سادگی دکمه شاتر را فشار دهید تا شروع به گرفتن عکس کنید. شمارنده در گوشه بالای LCD تعداد عکس های باقی مانده را نشان می دهد.

انباشت فوکوس در دوربین

دوربین های Canon EOS R7 و EOS R10 با قرار دادن خودکار توالی تصاویر شما در دوربین، این فرآیند را ساده می‌ کنند و نیاز به پردازش در رایانه را از بین می‌برند. مت می گوید: «توانایی تولید یک تصویرِ ترکیبی در دوربین یک تغییر واقعی است. "تصویرهای جداگانه در کنار یک تصویر با ترکیب عمقی ذخیره می شوند، بنابراین نتیجه بلافاصله ظاهر می شود. با این حال، از آنجایی که دوربین تک فریم های انباشتی را حفظ می کند، می توانید تصویر ها را خودتان نیز پردازش کنید یا به صورت جداگانه مورد استفاده قرار دهید."

انباشت فوکوس درون دوربین با هر حالت نوردهی در دوربین EOS R7 موجود است. مت دوگ پیشنهاد می دهد از حالت دستی (M) استفاده کنید، زیرا به شما کنترل کامل دوربین و در نهایت نحوه نمایش در تصویر نهایی را می دهد. برای جلوگیری از لرزش دوربین هنگام عکاسی دستی، به سرعت شاتر بالاتری نیاز دارید که با تنظیم ISO بالاتر و دیافراگم بازتر این کار را انجام دهید."

یک عکس آزمایشی بگیرید تا مطمئن شوید که از تنظیمات خود راضی هستید یا خیر و همچنین ثابت نگه داشتن دوربین بسیار مهم است. مت دوگ تقریباً همیشه از یک سه‌ پایه با چیدمان داخلی استفاده می‌کند زیرا می‌خواهد تأثیر خود را بر حرکت فریم‌ها به حداقل برساند. با این حال، این کار برای سوژه های زنده ایده آل نیست. او می افزاید: «در این سناریوها، داشتن سرعت شاتر بیشتر و ایزوی بالاتر به مقابله با هر حرکت ناخواسته ای که توسط عکاس انجام می شود کمک می کند. تثبیت‌ کننده تصویر داخلی دوربین EOS R7 آزادی عمل بیشتری برای عکاسی دستی به شما می‌دهد.

تعداد فریم هایی که برای عکاسی نیاز دارید بستگی به سوژه شما دارد، مت دوگ: «برای انباشت منظره، شما به طور طبیعی از دیافراگم باریک‌ تر یا عمق میدان وسیع‌ تر استفاده می‌ کنید، که با این کار نیازی به گرفتن فریم‌ های زیادی نخواهید داشت – به‌ ویژه زمانی که مناطق بزرگ‌ تری از فوکوس را در یک زمان ثبت می‌ کنید.» او همچنین می‌افزاید که در عکاسی ماکرو، استفاده از عمق میدان بسیار کم در هنگام انباشت می‌تواند منجر به پراش - یک اثر نوری که کیفیت تصاویر شما را محدود می‌کند - و از دست دادن نور شود.

اگر دوربینی با عملکرد انباشت داخلی ندارید، می‌توانید با استفاده از نرم‌ افزار هایی مانند Digital Photo Professional (DPP) که دارای ابزار اختصاصی Depth Compositing است، تصاویر خود را ترکیب کنید. مَت دوگ: «DPP واضح‌ ترین بخش‌های هر تصویر را تراز و ترکیب می‌کند تا یک تصویر نهایی با عمق میدان گسترده را ایجاد کند.

انباشت فوکوس دستی

علی رغم استقبال از فناوری صرفه جویی در زمان در Canon EOS R7 و EOS R10، مت دوگ معتقد است که انباشت فوکوس دستی هنوز مفید است. او می‌گوید: «روش سنتی انباشت فوکوس سخت‌ترین روش است، اما فضای بیشتری را برای خلاقیت ایجاد می کند و برای همه عکاسان قابل دسترسی است. شما همچنین آزادی بیشتری در انتخاب نور دارید زیرا برخی از ویژگی‌های انباشت داخلی با فلاش را نمی توان استفاده کرد."

اگر دوربین شما براکت کردن فوکوس یا انباشت درون دوربین را ندارد، می توانید به راحتی بروی فوکوس دستی قرار دهید. مت دوگ : «اصول این کار یکسان است، با این تفاوت که کاربر باید تعدادی عکس را بگیرد و سپس آن‌ها را به صورت یک تصویر انباشت شده پردازش کند. نوردهی دستی و فوکوس در این کار کلیدی هستند. او می گوید: «فوکوس خودکار (AF) را خاموش کنید و به صورت دستی روی نزدیک ترین نقطه در سوژه خود فوکوس کنید. "از حالت Live View دوربین خود برای بزرگنمایی روی سوژه و اطمینان از فوکوس دقیق در صورت امکان استفاده کنید."

انتخاب های نورپردازی

نورپردازی در هر روشی که برای انباشت فوکوس استفاده می کنید مهم است. در صورت عدم وجود نور کافی، و سرعت شاتر ممکن است برای ثابت کردن حرکت خیلی کُند عمل کند، اما سرعت شاتر اگر بیش از حد اضافه شود، نتیجه کار می تواند بد باشد. برای مت دوگ، "نور طبیعی در حفظ رنگین کمان و رنگ های یک سوژه عالی است، که گاهی اوقات می تواند توسط منابع نور خارجی صاف و نرم باشد."

اگر نور روز کافی نباشد، او نور خارجی را اضافه می کند. او می‌ گوید: «چراغ‌ های ثابت (LED) می‌توانند در هر جایی در اطراف سوژه شما قرار بگیرند که این کار می‌تواند به زوایای پویاتری منجر شود.

تنظیمات انباشت او تغییر چندانی نمی کند، اما او بسته به اندازه سوژه، تعداد انباشت های مورد نیاز و بزرگنمایی دیافراگم خود را تنظیم می کند. او خاطر نشان می کند: «هنگام استفاده از فلاش، ISO معمولاً حدود 320 و سرعت شاتر حدود 1/160 ثانیه است.

منوی براکتینگ فوکوس کانن کار حدس و گمان را از گرفتن چندین عکس حذف می کند، در حالی که عملکرد پیشرفته ترکیب عمقی در دوربین های Canon EOS R10 و EOS R7 این فرآیند را ساده می کند و با حذف نیاز به پسا پردازش، در زمان صرفه جویی می کند و شما را قادر می سازد تا روی تصمیمات خلاقانه تری مانند ترکیب بندی و قرار گرفتن در معرض فوکوس را انجام دهید. هنگامی که به بیشترین کنترل در این کار نیاز دارید، فوکوس دستی میتواند یک رویکرد عالی برای شما باشد.

او معتقد است که از هر روشی که از روی هم قرار دادن فوکوس استفاده می کنید، زندگی روزمره را باشکوه جلوه می دهید. او می‌گوید: «انباشت فوکوس روی سوژه معمولی، سوژه را به سوژه ای خارق‌العاده ای تبدیل می‌کند. از عکاسی ماکرو گرفته تا مناظر، ابزارهای انباشت فوکوس با استفاده آسان Canon به شما این امکان را می‌دهد که تصاویر چشمگیری را بگیرید که روبرو و پشت سوژه کاملاً واضح هستند.

نویسندگان: لورن اسکات و آندریا بال

مترجم: مجتبی سلمانی

منبع این نوشتار: راهنمای ابتدایی برای انباشت فوکوس (فوکوس اِستَکینگ)