Time-Lapse


با بازی با زمان و حرکت در ویدیوهای خود، می‌ توانید دنیایی را که معمولاً از دید پنهان است آشکار کنید - سرعت حرکت را کاهش دهید یا به رویدادهای طولانی‌ تری مانند طلوع خورشید یا حرکت ابرها در آسمان سرعت ببخشید. در اینجا تکنیک های فیلمبرداری در طیف زمانی، از حرکت آهسته گرفته تا ویدیوی تایم لپس و هایپرلپس به اشتراک می گذاریم.

کلید همه این تکنیک ها نرخ فریم است. این سرعت ضبط و پخش فیلم را بر حسب فریم در ثانیه (فریم بر ثانیه) تنظیم می کند. رایج ترین سرعت استاندارد ضبط و پخش 25 فریم در ثانیه یا 30 فریم در ثانیه است. فیلم‌ها معمولاً 24 فریم در ثانیه هستند، بنابراین 25 فریم در ثانیه «سینمایی‌» به نظر می‌ رسند، در حالی که 30 فریم در ثانیه واضح‌ تر به نظر می‌ رسد و برای مثال، برای ضبط اخبار و ورزش‌ های سریع کار گرفته می شود.

در واقع فرقی ندارد کدام حالت نرخ فریم (25 یا 30) را انتخاب می کنید، اما معمولاً نرخ های فریم ضبط و پخش شما باید با یکدیگر مطابقت داشته باشند. برای تولید فیلم‌ های آهسته (اسلوموشن)، باید با نرخ فریم سریع‌ تری فیلم‌ برداری کنید – برای مثال، اگر با سرعت ۵۰ فریم در ثانیه تصویر را ضبط کنید و این فیلم را با سرعت ۲۵ فریم در ثانیه پخش کنید، هر حرکتی با نیم سرعت نمایش داده می‌شود.

برای تسریع در گذر زمان، باید با نرخ فریم کمتری ضبط تصویر را انجام دهید. با عکاسی از 25 فریم جداگانه در مدت زمان طولانی‌ تر و سپس پخش آن‌ها با سرعت 25 فریم در ثانیه، می‌توانید دقیقه‌ ها، ساعت‌ ها و حتی روزها را تنها در یک ثانیه ویدیو فشرده کنید. ویدیوهای تایم لپس و هایپرلپس به این ترتیب ساخته می شوند. هایپر لپس نوعی تایم لپس است که در آن دوربین در حال حرکت است. تایم لپس به طور سنتی بر روی سه پایه یا نوار لغزنده کنترل حرکت گرفته می شود، بنابراین دوربین تقریباً در همان نقطه باقی می ماند، اما برای یک هایپر لپس، موقعیت دوربین را بین هر عکس جابه جا می کنید.

تایم لپس یک روش خوب برای ایجاد یک عکس تثبیت‌ کننده یا یک عکس مقدماتی برای یک صحنه جدید یا یک مکان جدید، مانند یک منظره وسیع وسیع یا منظره شهری است. هایپر لپس بیشتر شبیه به یک عکس جلوه ویژه است که در آن بیننده را به سفر می برید. مانند پرواز در زمان و مکان است.


تکنیک تایم لپس و هایپر لپس

تایم لپس و هایپر لپس هر دو نیاز به گرفتن تصاویر ثابت در فواصل زمانی معین دارند. برای یک تایم لپس، پیشنهاد می کنیم حداقل 300 عدد عکس بگیرید، "زیرا حداقل 10 ثانیه ویدیو در اختیار شما چه در حال پخش با سرعت 25 فریم بر ثانیه یا 30 فریم بر ثانیه" قرار می‌ دهد.

تعدادی از دوربین‌های EOS، از جمله Canon EOS R6 و EOS RP، دارای یک تایمر داخلی هستند که می‌ توانند فرآیند را برای شما خودکار کنند و همچنین یک حالت فیلم‌ برداری تایم لپس که کلیپ‌های ویدیویی آماده برای اشتراک‌ گذاری مستقیم تولید می‌کنند. پیشنهاد می کنیم عکس‌های جداگانه را به‌عنوان فایل‌های RAW ذخیره کنید، زیرا این کار گزینه‌ های بیشتری را در مورد پس از تولید به شما می‌ دهد.

بسیاری از فریم‌ ها ممکن است کاربردی نباشند. "اگر بخواهید 300 عکس برای یک هایپر لپس بگیرید، ممکن است ساعت ها طول بکشد تا سه پایه را حرکت دهید و هر عکس را دوباره قاب کنید. برای اکثر کلیپ های هایپر لپس، به دنباله ای به این طولانی مدت نیاز ندارید. به جای آن، گرفتن حداقل 120 عکس را پیشنهاد می کنیم. همچنین توصیه می کنیم هر عکس را به صورت دستی بگیرید در حالی که سعی می کنید با فاصله بین هر عکس مطابقت داشته باشد. اگر به عکاسی با فواصل خودکار تکیه می کنید و آماده نیستید که صحنه را تا زمان شروع آن کادربندی کنید، پس ممکن است مجبور شوید دوباره همه این کاها را انجام دهید."

سرعت حرکتی که می خواهید در یک تایم لپس یا هایپر لپس ثبت کنید، فاصله زمانی بین هر عکس را تعیین می کند. سوژه های سریع ممکن است به فواصل کوتاه چند ثانیه ای نیاز داشته باشند، در حالی که سوژه های با حرکت آهسته، مانند رشد گل یا پوسیدگی میوه، ممکن است به فاصله چند دقیقه ای نیاز داشته باشند.


نحوه عکاسی تایم لپس و هایپرلپس

اگر از سوژه ای نزدیک به مدت طولانی عکس می‌گیرید، باید نور مصنوعی را در نظر بگیرید تا مطمئن شوید که شرایط نور به شدت تغییر نمی‌ کند. با این حال، در مناظر طبیعی و مناظر شهری، تغییر نور در طول زمان احتمالاً یک نقطه کلیدی مورد علاقه در فیلم شما خواهد بود. یک قطعه مهم از کیت در هر صورت یک سه پایه است، زیرا اگر دوربین بین عکس‌ها حرکت کند، اجسام ساکن به‌ طور ناگهانی «فلیکر» و اجسام متحرک به‌ طور غیرطبیعی به اطراف می‌پرند. برای یک Hyper Lapse موثر، دوربین باید به نظر نرم نه لرزان حرکت کند.

برای یک هایپر لپس، به سه المان نیاز دارید. "بدیهی است که شما نیاز به یک سوژه ، و یک مسیر برای دنبال کردن دارید. این کار می تواند به سمت سوژه یا دور از آن  یا به طرفین، یا در یک دایره در اطراف آن باشد. چیز دیگری که به آن نیاز دارید، یک نقطه لنگر(انچر) است که شما می‌توانید در هر عکس دقیقاً در همان نقطه نگه دارید." انتخاب یک نقطه از صحنه برای نگه داشتن در همان موقعیت از فریم به فریم، باعث می‌شود که حرکت دوربین حول این نقطه بچرخد، بنابراین به جای پرش، صاف به نظر می‌رسد. برای نگه داشتن نقطه لنگر (انچر) در موقعیت یکسان، پیشنهاد می کنیم آن را با همان نقطه فوکوس خودکار در هر عکس برجسته (هایلایت) کنید، یا پوشش شبکه دوربین خود را روشن کنید.

می‌توانید یک تایم لپس از نمای نزدیک (مثلاً برای گرفتن شکاف گل) یا از مایل‌ها دورتر (مانند نمای پانوراما از ابرهایی که بر روی یک منظره می‌چرخند) عکاسی کنید. می‌توانید از هر لنزی که مناسب صحنه است استفاده کنید، اما نظر پیشنهادی ما لنزهای Canon EF 24-70mm f/4L IS USM و Canon RF 24-70mm F2.8L IS USM یا  Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM با دوربین های سری EOS R است، زیرا برای محدوده فواصل کانونی در سوژه های مختلفی که عکس می گیرد ایده آل هستند. برای هایپرلپس، توصیه می‌کنیم که هرگز عریض‌ تر از 24 میلی‌ متر عکاسی نکنید، زیرا خطر اعوجاج پرسپکتیو که لنزهای فوق‌ عریض در لبه‌ های فریم ایجاد می‌کنند - برای مثال، اگر در حال عکاسی با فاصله 16 میلی‌متری هستید و با کادربندی از یک عکس به عکس دیگر فقط چند سانتی‌ متر از دست می‌دهید، آنگاه نمی‌توانید تغییر در پرسپکتیو لبه‌ ای را در پس از تولید اصلاح کنید.


تکنیک حرکت آهسته

فیلم‌ های تایم لپس و حرکت آهسته در دو طرف طیف زمانی قرار دارند. تایم لپس کارها را سرعت می‌ بخشد و حرکت آهسته سرعت کارها را کاهش می‌دهد. این حالت حرکت آهسته را برای تماشای حرکات سریعی که معمولاً خیلی سریع تمام می شود ایده آل می کند.

از بسیاری جهات، عکاسی اسلوموشن راحت تر از تایم لپس است. هر دوربین در محدوده کنونی Canon EOS و PowerShot (به جز PowerShot ZOOM) می‌تواند با نرخ فریم سریع‌ تر فیلم بگیرد. سریع‌ ترین‌ها معمولاً تنها زمانی در دسترس هستند که با وضوح ویدیوی پایین‌ تری ضبط می‌ کنید – برای مثال EOS R6 پنجاه فریم در ثانیه و 60 فریم در ثانیه در 4K یا 100 فریم در ثانیه و 120 فریم در ثانیه در Full HD ارائه می‌دهد.

شما نیازی به عکاسی با مضرب دقیق نرخ فریم خروجی خود ندارید – برای مثال، اگر دوربین شما این حالت را ارائه می دهد می توانید با سرعت 120 فریم در ثانیه عکس بگیرید و پس از تولید آن را تا 25 فریم در ثانیه کاهش دهید. هرچه سرعت فریم هنگام عکاسی بیشتر باشد، هنگام پخش با سرعت معمولی، سوژه ها کن دتر به نظر می رسند.


استفاده از سرعت شاتر

سرعت شاتر معمولاً یکی از راه‌ های کنترل نوردهی است، اما نحوه نمایش اجسام متحرک در تصویر را نیز تعیین می‌کند. پیشنهاد می کنیم که استفاده از سرعت‌ های شاتر سریع در تایم لپس یا هایپر لپس، در تمام حرکت‌ ها را متوقف کنید و در نتیجه هر فریم فوق‌ العاده شارپ خواهد شد، که وقتی فریم‌ها به‌عنوان ویدیو پخش می‌شوند، به حرکتی متلاطم و نامرتب تبدیل می‌شود. استفاده از سرعت شاتر آهسته‌ تر برای محو کردن عناصر متحرک، مانند ماشین‌های در حال حرکت و افراد، واقعاً جلوه شگفت‌انگیزی به شما ارائه می‌دهد.

چگونه سرعت شاتر مناسب را می توان تعیین کرد؟ چیزی به نام قانون شاتر 180 درجه وجود دارد و نشان می دهد سرعت شاتر برای کلیپ های ویدیویی باید معکوس دو برابر نرخ فریم باشد. بنابراین، اگر با سرعت 25 فریم در ثانیه عکس می گیرید، سرعت شاتر شما باید باشد 1/50 ثانیه. این بهترین تاری حرکتی و سینمایی ترین فیلم را به شما می دهد همچنین این دستورالعمل را هنگام عکاسی آهسته با نرخ فریم بالاتر، مانند استفاده از سرعت شاتر 1/200 ثانیه ، ضبط با سرعت 100 فریم بر ثانیه می توان به کار گرفت.

حتی زمانی که دنباله ای از تصاویر ثابت را با نرخ فریم بسیار آهسته تر برای تایم لپس یا هایپر لپس می گیرید، اگر یک فاصله ی چهار ثانیه ای بین عکس ها دارید، که برای ابرها کاملاً معمول است، هر عکس را به مدت دو ثانیه در معرض دید قرار می دهید. وقتی فاصله شما از آن بیشتر می شود و حتی به چند دقیقه می رسید، نگران این قانون نباشید. پیشنهاد می‌کنیم همیشه با سرعت‌ های شاتر بلند تر و روی سه‌پایه عکاسی کنید."

استفاده از سرعت شاتر بیشتر به این معنی است که ممکن است نیاز به استفاده از ابزارهای دیگری برای کنترل نوردهی داشته باشید، و به همین دلیل است می توانید از فیلتر ND برای کاهش میزان نور ورودی به لنز استفاده می کنید. اگر در روز عکاسی می‌ کنید، برای رسیدن به نوردهی مناسب با سرعت شاتر پایین‌ تر به یک فیلتر ND واقعاً قوی روی لنز نیاز خواهید داشت.


نویسنده: مارکوس هاوکینز

مترجم: مجتبی سلمانی

منبع این نوشتار: فیلمبرداری تایم لپس، هایپرلپس و اسلوموشن