جبران نوردهی
جبران نوردهی
یک عملکرد مفید است که تنظیمات دوربین را برای مقابله با صحنه های غیرمعمول روشن یا تاریک تنظیم می کند. این نوشتار اصول جبران نوردهی و نحوه تنظیم دوربین را برای نتایج بهینه توضیح می دهد.
دوربین‌های کانن هوشمند هستند، اما سیستم نورسنجی همیشه نمی‌تواند تنظیماتی را انتخاب کند که دقیقاً نتیجه‌ای را که می‌خواهید برای شما ایجاد کند، زیرا نمی‌تواند دقیقاً آن چیزی شما می خواهید عکس بگیرد. ممکن است از یک سوژه با رنگ روشن در نور ضعیف یا از یک سوژه با رنگ تیره در نور روشن عکاسی کنید - همه چیز برای دوربین شما یکسان است.
در واقع، بیشتر نورسنجی‌ها فرض می‌کنند که صحنه‌ها تقریباً یک ناحیه خاکستری با تون متوسط هستند. این معمولاً به عنوان بازتاب 18٪ در نظر گرفته می شود - یعنی صحنه حدود یک پنجم نوری را که روی آن می افتد منعکس می کند. بنابراین اگر از سوژه‌ای با رنگ بسیار روشن عکاسی می‌کنید و دوربین نور درخشانی را که به لنز منعکس می‌کند تشخیص می‌دهد، سیستم اندازه‌گیری این را به‌عنوان نور زیادی که روی یک صحنه خاکستری می‌افتد تعبیر می‌کند و سرعت شاتر و/یا دیافراگم را کاهش می‌دهد، در نتیجه به تصویر شما کم نوردهی می شود. به همین ترتیب، اگر صحنه دارای تن های تیره زیادی باشد، دوربین تصور می کند که صحنه ای با رنگ متوسط در نور کم است و سرعت شاتر و/یا دیافراگم را افزایش می دهد که منجر به نوردهی بیش از حد می شود.
هنگامی که در حالت نوردهی دستی (M) عکس می‌گیرید، می‌توانید سوژه یا روشنایی صحنه را از طریق تنظیمات نوردهی که انتخاب می‌کنید، تنظیم کنید. در حالت‌های تمام اتوماتیک یا نیمه خودکار مانند حالت برنامه (P)، اولویت دیافراگم (Av) و اولویت شاتر (Tv)، می‌توانید با استفاده از جبران نوردهی، نوردهی را متناسب با صحنه تنظیم کنید.
در برخی از دوربین‌های EOS ، اگر ISO (حساسیت) روی خودکار تنظیم شده باشد، می‌توانید از جبران نوردهی در حالت نوردهی دستی نیز استفاده کنید.
تنظیمات جبران نوردهی
اصل جبران نوردهی ساده است. برای تیره تر کردن عکس بعدی خود که می‌گیرید، از تنظیم جبران نوردهی منفی استفاده کنید. برای روشن تر کردن عکس بعدی خود ، از تنظیم جبران نوردهی مثبت استفاده کنید. با این حال، جبران نوردهی بسته به مدل دوربین به روش‌های مختلفی تنظیم می‌شود و فرآیند دقیق آن در راهنمای کاربر دوربین توضیح داده خواهد شد.
در برخی موارد باید دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا دوربین آماده برای عکس گرفتن شود و نورسنجی را انجام دهد، سپس دکمه +/- Av را فشار داده و نگه دارید در حالی که کلید ورودی الکترونیکی را می‌چرخانید تا جبران نوردهی تنظیم شود. به‌طور پیش فرض، چرخش صفحه کلید به سمت راست، جبران نوردهی مثبت را تنظیم می‌کند، در حالی که چرخش آن به سمت چپ، مقدار منفی را تنظیم می‌کند.
در موارد دیگر باید دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا دوربین فعال شود و یک متر را بخواند و سپس از دکمه کنترل سریع برای تنظیم مقدار جبران نوردهی استفاده کنید.
هنگامی که جبران نوردهی را در همه دوربین‌های فعلی EOS تنظیم کردید، تا زمانی که دوباره آن را به صفر برگردانید تنظیم می‌شود، حتی اگر فراموش کردید دوربین را خاموش و دوباره روشن کنید. این کار سبب می شود تنظیمات اعمال شده جبران نوردهی ثابت بماند. بنابراین زمانی که یک سری عکس را ثبت کرده اید، به خاطر داشته باشید که جبران نوردهی را به صفر برگردانید تا بعداً از نتایج ناخواسته جلوگیری کنید.
به‌طور پیش‌فرض، جبران نوردهی با افزایش 1/3 استاپ و معمولاً تا +/-5EV قابل تنظیم است، اما برخی از دوربین‌های EOS به شما اجازه می‌دهند بین افزایش جبران نوردهی 1/2 و 1/3 استاپ از طریق یک عملکرد سفارشی در منوی اصلی انتخاب کنید.
در ابن تصویر +2 توقف جبران نوردهی اعمال شده است. اکنون بسیار بیشتر به سمت راست مقیاس کشیده شده است و تصویر به طور قابل توجهی روشن شده است. | همان تصویر پیشین که نوردهی کمتری شده است - نمودار به سمت چپ (سایه ها) انتهای مقیاس جمع شده است و به سمت راست نمی رسد، که نشان می دهد هیچ نقطه برجسته روشنی در صحنه وجود ندارد. |
حالت های اندازه گیری
با دوربین‌های Canon EOS، می‌توانید حداکثر چهار حالت اندازه‌گیری مختلف را انتخاب کنید - Evaluative، Spot، Centre-weighted و Partial. انتخاب حالت اندازه گیری شما نحوه استفاده از جبران نوردهی را تعیین می کند.
اندازه گیری ارزیابی صحنه را به چند ناحیه تقسیم می کند. از هر کدام یک قرائت گرفته می شود و اطلاعات توسط پردازنده دوربین آنالیز می شود.
به عنوان مثال، اگر مناطق مرکزی تیره تر از مناطق بیرونی باشند، احتمالاً سوژه اصلی دارای نور پس زمینه است. برعکس، اگر مناطق مرکزی بسیار روشن تر از مناطق بیرونی باشند، سوژه اصلی ممکن است در کانون توجه قرار گیرد. در هر دو حالت، دوربین نوردهی را به نواحی مرکزی سوگیری می‌کند و نوردهی صحیحی به سوژه می‌دهد.
مشکل هنگام استفاده از جبران نوردهی با اندازه گیری ارزیابی در این است که نمی دانید آیا اندازه گیری قبلاً شرایط را جبران کرده است یا خیر. اگر داشته باشد و جبران نوردهی را با دایال اندازه گیری کنید، نوردهی اشتباه خواهد بود. به همین ترتیب، اگر فرض کنید که دوربین آن را به درستی انجام داده است، اما این کار را نکرده است، در این صورت یک عکس با نوردهی بد نیز دریافت خواهید کرد. تا زمانی که عکس را روی صفحه نمایش پشت دوربین بررسی نکنید، متوجه نخواهید شد. این بدان معناست که ممکن است برای رسیدن به نتیجه دلخواه، کمی آزمون و خطا نیاز است.
اندازه گیری با وزن مرکزیاز کل صحنه خوانش می گیرد، اما تاکید بیشتری بر نتایج ناحیه مرکزی دارد. برخلاف اندازه‌گیری ارزیابی، هیچ تلاشی برای تجزیه و تحلیل صحنه نمی‌کند، بنابراین می‌توانید جبران نوردهی را با آگاهی از اینکه دوربین به‌خودی خود هیچ تنظیمی انجام نداده است، اعمال کنید. به همین دلیل، زمانی که می‌دانید به سطحی از جبران نوردهی نیاز است، اندازه‌گیری با وزن مرکزی اغلب بهتر از حالت ارزیابی است.
بر خلاف اندازه‌گیری ارزیابی، اندازه‌گیری جزئی و نورسنجی نقطه‌ای فقط از یک ناحیه کوچک از صحنه را قرائت می کند و استفاده از آنها با جبران نوردهی بسیار آسان‌تر است. شما کنترل کاملی دارید که دوربین از کجا خوانش می کند و می دانید که دوربین تنظیمات بیشتری انجام نمی دهد.
در حالت اندازه‌گیری جزئی و نقطه‌ای، می‌توانید در صورت وجود (مثلاً منطقه‌ای از چمن)، از ناحیه‌ای با رنگ متوسط، خوانش را بگیرید، به این معنی که نیازی به اعمال جبران نوردهی ندارید.
با این حال، اگر تون میانی در کادر وجود ندارد، می‌توانید از یک ناحیه روشن یا تاریک خوانش کنید و سپس جبران نوردهی را اعمال کنید. برای مثال، اگر از یک ناحیه سفید خوانش می‌گیرید (نه برجسته‌ترین نقطه، اما هنوز جزئیاتی را حفظ می‌کند)، +1.5 یا +2 توقف جبران باید نتایج مشابهی را با خواندن از ناحیه‌ای با صدای متوسط و بدون هیچ‌گونه جبران نوردهی داشته باشد. به طور مشابه، خواندن جزئی یا نقطه‌ای از یک ناحیه تاریک (که هنوز جزئیات را حفظ می‌کند)، همراه با جبران -1.5 یا -2 استاپ نیز نتایجی شبیه به خواندن از یک منطقه با تن متوسط همراه است.
اگر ناحیه مورد استفاده برای خواندن در مرکز کادر وجود ندارد، ابتدا جبران نوردهی را تنظیم کنید، سپس دوربین را حرکت دهید تا ناحیه در مرکز قرار گیرد. اکنون دکمه شاتر را تا حدی فشار دهید تا یک خوانش انجام دهد و از دکمه قفل نوردهی برای نگه داشتن خوانش هنگام ترکیب مجدد تصویر استفاده کنید. در نهایت دکمه شاتر را به طور کامل فشار دهید تا عکس بگیرید.
نورسنجی یک ناحیه با تن متوسط در شرایط نوری مشابه با سوژه (با رنگ قرمز مشخص شده است) نوردهی خوبی را به همراه داشته است. | وقتی از نورسنجی نقطه‌ای استفاده می‌کنید، دوربین منطقه‌ای را که انتخاب کرده‌اید خاکستری متوسط فرض می‌کند و نوردهی را بر اساس آن تنظیم می‌کند. در این تصویر، از یک منطقه تاریک (که با رنگ قرمز مشخص شده است) اندازه گیری شده است، در نتیجه تصویر بیش از حد نوردهی شده است. |
گرفتن تصویر با نوردهی بالا و اعمال جبران نوردهی +1.5 استاپ (در این مورد در پس پردازش) نوردهی خوبی ایجاد کرده است که بسیار شبیه به اندازه گیری یک ناحیه با رنگ متوسط است. این کار چگونگی آن را نشان می‌دهد، اگر تون میانی در کادر وجود نداشته باشد، می‌توانید از یک ناحیه روشن یا تاریک اندازه‌گیری کنید و سپس برای دریافت نوردهی رضایت‌بخش، جبران نوردهی را اعمال کنید. | در اینجا نقطه سنج (که با رنگ قرمز مشخص شده است) را روی یک منطقه روشن قرار می دهیم. از آنجایی که سیستم نورسنجی دوربین همیشه نوردهی را با این فرض تنظیم می‌کند که ناحیه انتخاب شده یک تن میانی است، تصویر در نهایت به صورت کم نوردهی شده است. |
جبران نوردهی به چه میزان است؟
هیچ راهنمای خاص و دقیقی برای میزان جبران نوردهی مورد نیاز شما وجود ندارد. با هر عکسی که می گیرید متفاوت خواهد بود و بسیاری از عکس ها نیازی به جبران نوردهی ندارند. "اگر نور است، به سمت راست بروید" روشی مفید برای به خاطر سپردن جهتی است که باید در مقیاس جبران نوردهی بروید: اگر صحنه سبک تر از رنگ متوسط است، برای بهبود وضعیت قرار گرفتن در معرض نور باید در جهت جبران نوردهی مثبت حرکت کنید.
به عنوان یک راهنمای تقریبی، استاپ +2 تا +3 را برای صحنه‌هایی با برف یا شن زیاد امتحان کنید، که نور زیادی را منعکس می‌کند و احتمالاً باعث می‌شود سیستم اندازه‌گیری دوربین کم نور شود، و +1 اگر آب زیادی پشت سوژه شما وجود دارد. جبران نوردهی منفی به احتمال زیاد کمتر مورد نیاز است و حدود منفی 1 اکثر پس‌زمینه‌های تاریک را کنترل می‌کند.
اگر از دوربین EOS بدون آینه استفاده می‌کنید، مشروط بر اینکه شبیه سازی نوردهی در منو فعال باشد، پیش نمایش تصویر در منظره یاب و صفحه LCD را با تنظیمات نوردهی اعمال شده نشان می‌دهد. این بدان معنی است که می توانید از تصویر منظره یاب به عنوان راهنمایی برای میزان جبران نوردهی مورد نیاز استفاده کنید.
نوردهی صحیح
چگونه متوجه می شوید که تصاویر شما بیش از حد یا کم نوردهی شده اند؟ اگر از چیزی روشن یا سفید عکس می‌گیرید و به نظر خاکستری یا کدر می‌آید، تصویر کم نور است. به همین ترتیب، اگر از چیزی تیره یا سیاه عکس می گیرید و تصویر خاکستری به نظر می رسد، بیش از حد نوردهی شده است.
چیزی به نام نوردهی صحیح وجود ندارد. نوردهی های خوب و نوردهی های بد وجود دارد، اما در نهایت بستگی به این دارد که شما می خواهید تصویر چگونه به نظر برسد. برخی از افراد عمداً یک تصویر را با 1/3 استاپ "کم نوردهی" می کنند تا رنگ های موجود در تصویر اشباع تر به نظر برسند.
دوربین شما- یک نمایش گرافیکی از طیف تن ها در یک عکس - می تواند راهنمای ارزشمندی باشد تا به شما کمک کند نوردهی تصویر را ارزیابی کنید و قضاوت کنید که آیا سایه ها برجسته یا بریده می شوند یا خیر، به این معنی که جزئیات از بین می روند. هشدار Highlight را در دوربین‌هایی که این ویژگی را دارند فعال کنید تا ببینید در روشن‌ترین قسمت‌های صحنه ممکن است برش داده شود.