عکاسی در شب

عکاسی نجومی: نکات عکاسی از آسمان شب و ستاره ها

راهنمای عکاسی از ستاره ها در آسمان شب، از بهترین زمان برای ثبت کهکشان راه شیری گرفته تا تنظیمات مناسب، دوربین ها و لنزهای پیشنهادی.

ایستادن در فضای باز در شب و خیره شدن به ستاره ها یک تجربه عالی است. امروزه، به لطف پیشرفت‌های فناوری در دوربین های عکاسی، بیرون رفتن و ثبت شگفتی‌های آسمان شب آسان‌تر از همیشه شده است.

در اینجا، نحوه عکاسی نجومی، تجهیزات مورد نیاز برای عکاسی در شب، از جمله تصاویر تایم لپس و دنباله ستاره ها، و بهترین تکنیک های عکاسی در شب و تنظیمات دوربین را بررسی می کنیم.

1. پیش بینی آب و هوا مناسب

قبل از اینکه برای عکاسی بیرون بروید، فراموش نکنید که پیش‌بینی آب و هوا توجه کنید، زیرا برای دستیابی به تمیزترین عکاسی از ستاره‌ها به آسمان صاف شب نیاز دارید. همانطور که گفته شد، پوشش جزئی ابر در واقع می تواند به تصاویر آسمان شب شما جو اضافه کند، بنابراین خلاق باشید و از آب و هوا به نفع خود استفاده کنید. مراقب باد ها باشید: اگر ابرها نسبتاً ساکن باشند، در عکس هایی که از نوردهی طولانی استفاده می کنید، خیلی تار نمی شوند.

باتری های یدکی و کارت های حافظه، چراغ قوه و لباس گرم را بهمراه داشته باشبد. به خاطر داشته باشید که باتری ها را در جیب خود نگه دارید زیرا در معرض سرما سریعتر تخلیه می شوند.

2. زمان و مناسب برای عکاسی انتخاب کنید

برای دستیابی به بهترین نتایج، اگر می خواهید ترکیبی عالی از آب و هوا، مکان، زمان و تاریخ را پیدا کنید به صبر و کمی تحقیق نیاز دارید. با Canon EOS R5 و Canon RF 15-35mm F2.8L IS USM در 22mm، 8 sec، f/3.5 و ISO1250 گرفته شده است. © اولا لومان
ستارگان و به ویژه کهکشان راه شیری در مکان هایی با آلودگی نوری به سختی دیده می شوند. سفر به حومه یا مناطق بیابانی مزیت بزرگی در هنگام عکاسی از آسمان شب به شما می دهد. با Canon EOS R و Canon RF 28-70mm F2L USM در 28mm، 30 sec، f/2 و ISO3200 گرفته شده است.

برای دریافت بهترین تصاویر از آسمان شب، باید به طبیعت و دور از هرگونه آلودگی نوری بروید. به دنبال یک مکان آرام و بدون نور مصنوعی باشید. نورهای شهر بر ستارگان غلبه خواهند کرد، حتی بر یک ماه کامل یا نیمه ماه نیز غلبه خواهند کرد، بنابراین هنگام برنامه ریزی برای عکاسی از ستاره ها، تقویم قمری خود را بررسی کنید.

بهترین زمان برای عکاسی از کهکشان راه شیری در نیمکره شمالی بین ماه های مارس و سپتامبر است که در بالاترین حد در آسمان به نظر می رسد. هدف این است که بین نیمه شب تا 5 صبح عکاسی کنید، به طور ایده آل در شب هایی با ماه نو. فصل راه شیری در نیمکره جنوبی، از فوریه تا اواخر اکتبر، طولانی تر است.

3. بررسی تنظیمات گوناگون دوربین

در عکاسی بهتر از ستاره ها در شب، باید تنظیمات دوربین خود را بررسی کنید. از آزمایش کردن نترسید و ترکیب‌های گوناگون تنظیمات را امتحان کنید تا ببینید چه تأثیراتی بر تصاویر آسمان شب شما دارند. با Canon EOS RP و Canon EF 14mm f/2.8L II USM در 15 ثانیه، f/2.8 و ISO3200 گرفته شده است.

برای عکاسی از آسمان پرستاره، باید کنترل بیشتری در دوربین خود داشته باشید، بنابراین حالت دستی (M) را انتخاب کنید و برخی از تنظیمات مختلف را که در زیر توضیح داده شده است امتحان کنید:

  • سرعت شاتر: ستارگان در حین چرخش زمین حرکت می کنند، بنابراین اگر می خواهید نورهای دقیقی را ثبت کنید، سرعت شاتر خود را حداکثر روی 20 ثانیه تنظیم کنید. گسترش فراتر از این منجر به دنباله‌های ستاره‌ای می‌ شود.
  • دیافراگم: همچنین باید از تنظیمات دیافراگم بازتر استفاده کنید. این کار به شما این امکان را می دهد که تا در حد امکان نور را وارد دوربین کنید و در عین حال زمان نوردهی را نسبتاً کوتاه نگه دارید. به یاد داشته باشید که دیافراگم باز منجر به عمق میدان کم می شود، به این معنی که هر چیزی در پیش زمینه از فوکوس خارج می شود.
  • حساسیت (ISO): سومین عاملی که بر نوردهی عکس‌های شما تأثیر می‌گذارد، تنظیم ISO است. هرچه عدد ISO شما بیشتر باشد، حسگر شما نسبت به نوری که از دیافراگم وارد می شود حساس تر خواهد بود. با این حال، بیش از حد پیش بروید و تصاویر شما شروع به دانه‌دار شدن خواهند کرد. قبل از آزمایش تنظیمات ISO، مطمئن شوید که از دیافراگم و سرعت شاتر خود راضی هستید. ابتدا ISO 1600 را امتحان کنید و از آنجا تنظیم کنید تا ببینید که چگونه این کار بر نتایج شما تأثیر می گذارد.
  • حسگر های فول فریم شما را قادر می سازند تا در نور کم تصاویر عالی بگیرید. حداکثر ISOهای Canon EOS RP و EOS R6 این امکان را فراهم می کند تا جزئیات و رنگ را با کمترین نویز حفظ کنید. با Canon EOS RP و Canon RF 28-70mm F2L USM در 28 میلی متر، 15 ثانیه، f/2 و ISO 3200 گرفته شده است.

    4. هنگام عکاسی از ستاره ها در شب متمرکز بمانید

    عکاسی از آسمان شب می تواند قابلیت های فوکوس خودکار هر دوربینی را به چالش بکشد. با چرخاندن سوئیچ AF/MF روی بدنه لنز خود، به فوکوس دستی بروید. دوربین‌های بدون آینه مانند Canon EOS R6 و EOS RP یک پیش‌نمایش بزرگ‌نمایی از صحنه را هم در منظره یاب الکترونیکی و هم در نمایشگر پشت ارائه می‌دهند و فوکوس دستی فوق‌العاده دقیق را امکان‌پذیر می‌کنند. امتیاز دیگر این است که روشنایی تصویر منظره یاب به طور خودکار افزایش می یابد. می‌توانید با استفاده از دوربین‌های DSLR مانند Canon EOS 90D با ثبت عکس‌های خود در حالت Live View و با استفاده از نمایشگر پشت از مزایای مشابهی برخوردار شوید.

    دوربین‌هایی که دارای مگاپیکسل بالا هستند، مانند Canon EOS R5، می‌توانند تأثیر زیادی بر عکاسی از آسمان شب داشته باشند و به شما امکان می‌دهند هنگام عکاسی از ستارگان، جزئیات فوق‌العاده‌ای را حفظ کنید. این کار می تواند به معنای تفاوت بین کوچکترین و کم نورترین ستاره ها باشد که به وضوح قابل مشاهده هستند یا به طور کلی از بین رفته اند. این سطح از جزئیات به ویژه اگر می‌خواهید تصاویر آسمان پرستاره شب خود چتپ کنید مهم است.

    5. انتخاب بهترین لنز برای ستاره شناسی

    یک لنز جادویی برای عکاسی نجومی، Canon RF 28-70mm F2L USM دارای دیافراگم فوق‌العاده در کل محدوده زوم خود است و با بسیاری از لنزهای پرایم رقابت می‌کند. FH Canon EOS R , Canon RF 28-70mm F2L USM در 28 میلی متر، 75 ثانیه، f/2 و ISO 1600 گرفته شده است.
    برای ثبت گستره وسیع کهکشان راه شیری در دوربین، زاویه دید فوق عریض و دیافراگم سریع لازم است. این کار به طور کلی نیاز به یک لنز بزرگ، سنگین و بسیار گران قیمت دارد، اما لنز Canon RF 16mm F2.8 STM نسبتا سبک، جمع و جور و مقرون به صرفه است و این لنز را برای عکاسی نجومی یک گزینه ایده آل می کند. با Canon EOS R6 و Canon RF 16mm F2.8 STM در 25 ثانیه، f/2.8 و ISO6400 گرفته شده است.

    لنزهای با دیافراگم "سریع" همیشه برای عکاسی ستاره ترجیح داده می شوند و نیازی به هزینه گزافی ندارند. برای مثال Canon RF 35mm F1.8 Macro IS STM یک لنز عکاسی نجومی فوق العاده است. میدان دید نسبتاً وسیع این لنز بخش بزرگی از آسمان شب را در بر می گیرد، در حالی که دیافراگم سریع نور زیادی را جذب می کند و تثبیت کننده اپتیکال تصویر، عکس های شبانه در حالت دستی را امکان پذیرتر می کند. برای گرفتن عکس‌های گسترده‌تر از کهکشان راه شیری، لنز Canon RF 16mm F2.8 STM یک گزینه ایده‌آل است که میدان دید فوق‌العاده و دیافراگم سریع را با ساختاری جمع و جورترکیب می‌ کند.

    اگر لنز زوم را ترجیح می دهید، لنز Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM از یک میدان دید بسیار گسترده به فاصله کانونی تله فوتو دارا می باشد، به این معنی که این لنز می تواند به عنوان یک لنز پرتره و حیات وحش تیز عمل کند. همچنین دارای تثبیت کننده تصویر است که به شما امکان می دهد هنگام عکاسی دستی سرعت شاتر خود را کاهش دهید. برای عکاسانی که خواهان کیفیت حتی بالاتر در این محدوده کانونی هستند، لنز Canon RF 24-105mm F4L IS USM یک گزینه ایده است.

    لنز Canon RF 28-70mm F2L USM یک لنز زوم استاندارد فوق‌العاده برای عکاسی نجومی با حداکثر دیافراگم f/2 است. برای عرض بیشتر در عکس ها که چند میلی‌ متر فاصله در انتها است، لنز Canon RF 24-70mm F2.8L IS USM می تواند یک انتخاب مناسب باشد.

    لنز Canon RF 15-35mm F2.8L IS USM، یک لنز زوم فوق عریض است و به شما امکان می دهد تا فضای بیشتری از آسمان شب را به تصویر بکشید، در حالی که همچنان از درجه دیافراگم سریع و محدوده زوم انعطاف پذیر لذت می برید. لنز Canon RF 14-35mm F4L IS USM یک جایگزین مناسب است – تنها با f/stop کند تر و حداکثر میدان دید بیشتر نیز را فراهم می کند.

    اگر به دنبال لنز زوم مقرون به صرفه ای هستید که متناسب با دوربین DSLR فرمت APS-C شما باشد، لنز Canon EF-S 17-55mm f/2.8 IS USM کیفیت تصویر بی عیب و نقص و دیافراگم f/2.8 را ارائه می دهد.

    6. بهبود بخشیدن در ترکیب آسمان شب

    یک آسمان پر از ستاره را اغلب می توان با گنجاندن مناظر اطراف در عکس خود بهبود ببخشید. این یک عنصر منحصر به فرد به تصاویر شما اضافه می کند و عکس شما را از سایر عکاسی های آسمان شب متمایز می کند. با Canon EOS 6D (اکنون Canon EOS 6D Mark II جایگزین شده است) در 20 میلی متر، 30 ثانیه، f/2.8 و ISO5000 گرفته شده است.
    سعی کنید عکس خود را به گونه ای بگیرید که دوربین به سمت آسمان است، یک عنصر بلند در پیش زمینه، مانند یک صخره یا یک درخت، در کادر عکس تان ظاهر شود. با Canon EOS R و لنز Canon RF 28-70mm F2L USM در 28 میلی متر، 30 ثانیه، f/2 و ISO3200 گرفته شده است.

    عکاسی از آسمان شب خود را با گنجاندن عناصر دیگر برای جلب توجه بصری بیشتر ارتقا دهید - ساختمان ها، درختان، کوه ها یا دریاچه های بازتابنده گزینه های خوبی هستند. گاهی اوقات ستارگانی که به تنهایی عکس گرفته می‌شوند، می‌توانند تصاویری بدون چشم‌اندازی داشته باشند، بنابراین همیشه به دنبال یک گزینه منحصربه‌ فرد باشید که بتوانید از آن عکس بگیرید تا به تصویر خود اضافه کنید.

    یک روش سنتی برای حفظ وضوح در یک صحنه از پیش‌زمینه به پس‌زمینه، تنظیم لنز در فاصله‌ی هایپرفوکال آن است، اما این کار برای بسیاری از لنزهای مدرن که فاقد مقیاس فاصله فوکوس هستند، عملی نیست. بررسی نواحی مختلف روی نمایشگر پشت دوربین با پیش‌نمایش بزرگ‌نمایی شده، فوکوس دستی دقیق را امکان‌پذیر می‌کند، اما با توجه به عمق میدان کم در دیافراگم‌های باز، نمی‌توان کل صحنه را در فوکوس قرار داد. یک جایگزین این است که دو یا چند عکس در تنظیمات مختلف فوکوس و نوردهی بگیرید که به طور جداگانه برای مناطق پیش‌زمینه و آسمان پرستاره دور طراحی شده‌اند، و سپس با یک برنامه ویرایشی که دارای ماسک‌های لایه است، مانند Adobe Photoshop، آنها را در یک تصویر واحد ادغام کنید.

    اگر ترجیح می‌دهید همه چیز را عکس بگیرید، اما مناطق پیش‌زمینه بسیار تاریک هستند، سعی کنید آنها را با یک فلاش مانند Canon Speedlite 430EX III-RT روشن کنید و یک یا چند پالس نور را در طول یک نوردهی طولانی پرتاب کنید. همچنین می‌توانید با جمع کردن نور بر روی اشیاء پیش‌زمینه خاص و مناطق مورد علاقه در طول یک نوردهی طولانی با چراغ قوه، یا حتی چراغ‌های جلوی خودروی خود، اگر به محل عکس‌برداری رانندگی کرده‌اید، یک عکس خلاقانه بگیرید.

    7. عکس هایی دنباله ستاره بگیرید

    گرفتن خطوط نوری خارق العاده که حرکت ستارگان را نشان می دهد یک چالش است، اما تسلط بر این تکنیک با دنبال کردن چند مرحله ساده امکان پذیر است. با تعیین موقعیت قطب شمال شروع کنید، که به راحتی با استفاده از یک برنامه نمودار ستاره در تلفن هوشمند خود به دست می آید. قرار گرفتن به گونه ای که قطب شمال (یا قطب جنوب اگر در نیمکره جنوبی هستید) نقطه کانونی عکس شما باشد و استفاده از نوردهی طولانی که منجر به تشکیل الگوی دایره ای در اطراف یک مکان مرکزی می شود. به یاد داشته باشید، برای هر عکس با نوردهی طولانی، استفاده از سه پایه برای جلوگیری از تاری حرکت بسیار مهم است.

    ستارگان نور زیادی از خود ساطع نمی کنند، بنابراین از ایزوی بالا (800، 1600 یا بالاتر) برای ایجاد مسیرهای روشن ستاره استفاده کنید. قبل از انجام یک نوردهی طولانی، چند عکس آزمایشی بگیرید، زیرا هر چه ISO بالاتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که با "نویز" در تصویر خود مواجه شوید.

    اگرچه ۲۴ ساعت طول می‌کشد تا ستاره‌ها یک چرخش را در آسمان کامل کنند، اما می‌توان با نوردهی طولانی حدود ۶۰ تا ۹۰ دقیقه به یک اثر دنباله ستاره‌ای با دایره کامل دست یافت. اگر در نیمکره شمالی عکاسی می کنید، قرار دادن ستاره قطبی در آسمان شب به شما نقطه مرجعی می دهد که به نظر می رسد ستاره ها در اطراف آن می چرخند.

    کندترین سرعت شاتر موجود در بسیاری از دوربین ها 30 ثانیه است، بنابراین باید از تنظیم نوردهی در حالت دستی (M) استفاده کنید. این کار به شما این امکان را می دهد که شاتر را تا زمانی که می خواهید باز نگه دارید. فوکوس خود را روی بی نهایت تنظیم کنید و پس از آماده شدن، نوردهی حدود 30 دقیقه را امتحان کنید. سپس عکس خود را دوباره مرور کنید. ممکن است چند تلاش – و کمی صبر – نیاز باشد، اما در نهایت به نتایجی دست خواهید یافت که از آن راضی خواهی بود.

    گزینه دیگر ایجاد یک ویدیوی تایم لپس از آسمان شب است. بسیاری از دوربین های کانن، از جمله Canon EOS R6، EOS R5 و EOS 90D، دارای حالت عکسبرداری Timelapse Movie با استفاده از فاصله سنج داخلی هستند. دوربین خود را روی سه پایه قرار دهید و سرعت شاتر را حدود 20 ثانیه یا بیشتر تنظیم کنید، دیافراگم و ISO خود را بر این اساس تنظیم کنید (f/4 و ISO640 ). یک عکس آزمایشی بگیرید و نتایج را مرور کنید و تغییرات لازم را در تنظیمات نوردهی خود ایجاد کنید. در مرحله بعد، فاصله سنج را طوری تنظیم کنید که هر چند دقیقه یا بیشتر عکس های متوالی بگیرد.

    کل زمان تصویربرداری برای سکانس به مدت زمانی که می‌خواهید ویدیوی تایم لپس از آسمان شب و همچنین نرخ فریم شما باشد بستگی دارد. به عنوان مثال، سکانسی که مجموعاً 60 عکس با نرخ فریم 30 فریم بر ثانیه داشته باشد، به یک ویدیوی تایم لپس دو ثانیه ای منجر می شود.

    یک تایم لپس ستاره ای خوش ساخت می تواند شگفت انگیز باشد، آسمان ها به گونه ای است که به تدریج جلوی چشمان شما می چرخند. اگر خوش شانس باشید، یا برای عکسبرداری خود برنامه ریزی کنید تا با بارش شهابی هم ردیف شود، ستاره ها در کادر عکس شما می چرخند و به شگفتی کهکشانی می افزایند.

    نویسنده: متیو ریچاردز

    مترجم: مجتبی سلمانی

    منبع نوشتار: عکاسی از آسمان شب